4 Nisan 2011 Pazartesi

Baba hayatta ol neolur

Yine seni özledim.Yine aklım karıştı baba..Özlem aklı karıştırır mı? Bunu öğretmemiştin bana.

Bugün benim doğum günüm.Şimdi sekiz yaşımdayım.büyüdüm erkek oldum ama hala anlamıyorum sen neden yoksun baba.Önlük bana çok yakıştı. Senin hep görmek istediğin gibi pırıl pırıl bir öğrenci oldum ama sen göremedin üzgünüm çok üzgünüm baba...Karlı bir kış günüydü.seni bir tabutun içine koymuşlardı.Yine çok yakışıklıydın. Derin bir uykuya dalmıştın.Çağırdım defalarca seslendim sana,cevap vermedin küstüm sonra.Hani söz vermiştin. Kartopu oynayacaktık ilk kar yağdığında. Hava çok soğuktu ama babannem ağlarken ''oooyyy ciğerim yanıyor'' diyordu.

İnsanın ciğeri nasıl yanar baba?

Çok büyük bir kalabalık vardı.Herkes ama herkes ağlıyordu.Hep bir ağızdan ''ŞEHİTLER ÖLMEZ VATAN BÖLÜNMEZ'' diyorlardı.Sen şehitsen ölmüş olamazsın.

Ölmediysen nerdesin baba?

Kocaman bir Türk bayrağına sarmışlardı tabutunu.Sen onu hep göklerde görmek isterdin.''Kutsal sevdam bayrağım'' derdin ya hani. Nedense biraz da kıskandım o zaman seni. Affet baba.Peki neden anlamıyorum hala.
Şimdi sen öldün mü? O zaman vatan bölündü mü?
Çok karıştı aklım baba.Vatanı kim bölmek ister ki.Bu büyük günah değil mi? Dedem anlatırdı ya hep ''benim dedem Çanakkale’de şehit oldu vatanı kurtarmak için'' derdi ya...O zaman büyük büyük dedem yok yere mi öldü? neden tekrar vatanı bölmek istiyorlar baba? Hani okula gidince her şeyi öğrenecektim.Bunları neden öğretmiyorlar baba? Bildiğim tek şey var.
O da sen yoksun yanımda.
Annem çok özlüyor seni biliyorum. Babanla gurur duyuyorum diyor. İnsan gurur duyunca ağlar mı? Özleme alışır mı baba?
Peki gurur senin yerine kardeşimi koklar mı? Beni maça götürür mü acaba?
Biliyor musun baba,benim ciğerim yanmıyor elledim sıcak değildi fazla. Hem duman da çıkmıyor. Ama içimde bir yer var. Seni her düşündüğümde orası çok acıyor,sızlıyor,sanki kopacakmış gibi oluyor.Sanki birileri devamlı kalbimi sıkıyor.Galiba sen yokken hep hasta oluyorum baba.
Bu acı nasıl diner? Ellerin ellerimi nerde bekler? Koşabilmek için seninle yollar bizi nasıl özler? Vatanı hangi canavar böler? Onlara senden başka kim dur der?

Gel de anlat bana.Anlat, öğret ki bende şehit olayım baba..

22 Mart 2011 Salı

Babalarına yazılan Duygusal mektup

Babası çok uzaklarda olan bir kızın baba hasretini anlatmaktadır... Ve her zamanki gibi sizlerin yorumuna açıktır...

Teşekkürler Baba;
Kötüsüyle iyisiyle bu dünyada var olmama olanak sağladığın için...

Sana kötü şeylerden bahsederken hep iyi bir noktasını bulup, iyimser olmayı gösterdiğin için...

Çok kızdığım anda beni sakinleştirip ama diye başladığın cümleleri hep olumlu sonuçlandırıp hoşgörülü olmak budur işte dedirttiğin için.

Beni egoistçe yetiştirmeyip insanları sevmeyi öğrettiğin aynı zamanda bana kendimi çok özel ve önemli hissettirdiğin için …

Çocukluğumu, gençliğimi benimle yaşayıp baba olmanın ötesinde arkadaşım olduğun için...

Sana yalan konuştuğum anda bunu anlayıp, bana doğruyu söylemem için ısrar ettiğin ve hata da olsa doğrunun değerini öğrettiğin için…

Hatalar insanlar içindir mantığını gösterip, yaptığım hatalardan ders almamı ve yaşamıma kaldığım yerden devam etmemi sağladığın için...

Bana eğlenmeyi öğrettiğin için...

Özgürlüğümü yavaş yavaş verdiğin ama hep özgür olduğumu hissettirdiğin için...

Bana içinde bulunduğum durumun sonuçlarının nasıl olacağını anlatıp tercih hakkını bana bıraktığın ve hiç bir zaman dikte etmediğin için...

Sana saçma sapan birşey anlatırken dahi beni dinleyip kendimi iyi hissetmemi sağladığın ve hep benimle ilgilendiğini gösterdiğin için...

Hayatın her safasında hep anlayışla davranıp, anlayış kavramının aslında ne önemli olduğunu gösterdiğin için…

Her gece uyumadan önce beni öptüğün, ve sevginin ne değerli olduğunu gösterdiğin için...

Arkadaşlarımla zaman geçirip benden ötede onlarlada bişiler paylaşıp, çevremi tanımama yardım ettiğin için...

Başarılı olmanın aslında ne büyük bir zevk olduğunu gösterdiğin için...

Hiç uyumak istemediğim zamanlarda, uyumak yerine balkonda benimle sohbet ettiğin ve güneşin doğuşunu izlediğin için...

Alışveriş yaparken sana sorduğum soruları bence diye cevaplayarak seçimi bana bıraktığın ve seçimlerime saygı duyduğun için...

Kendin halledebilirsin diyerek özgüvenimi sağladığın için...

Mantığın düşünce bazında ne önemli olduğunu öğrettiğin için...

Her alanda benimle hayatı paylaşmaktan hiç çekinmediğin, ve sonuna kadar bana güvendiğin için...
Ve babacığım
Herkesin bitti dediği gün sen yeniden başlatıp, nasıl başlatılacığını gösterdiğin için...
Teşekkürler Baba
Sen bir hayatsın baba, yaşadıkça güzelleşen ve güzelleştikçe tapılan ve vazgeçilmez olan...’

Teşşekürler Allahım
Babamın kızı olma gururunu ve mutluluğunu bana yaşattığın için...

Seni ne kadar sevdiğimi, sensiz geçen dakikaların ne çok acı verdiğini ve seni ne denli özlediğimi anlatabilecek kelimelerin yeryüzünde olduğuna inanmıyorum babacığım, canım…

Zilfinaz % Cansu

19 Mart 2011 Cumartesi

Kaybolmanin suclari nelerdir

Yer altından ucsuz bucaksız ailelerinden uzak kalanlar sesinizi duyurma vakti geldi cattı artık.Hayatın acımasız yanlarını yakınlarımızı kaybedince anlayanlardanız,kimileri ise bunları umursamaz bir şekilde hayatlarına devam etmedirler.Dünya'da Türkiye'de kaybolan insan sayısı bir hayli fazladır.Biride Benim Abim Nezir çiftçi Ailesi yakınları ellerinden gelenin en iyisini yapmaya calışarak kızları babalarını büyük bir azimle bulmaya calışıyor.Nedir bu kızların sucu,babalarını bulmakmı iyi bir aile kızı olmakmı,yoksa babasının  cevresindeki insanlarmıdır bu kafa karıştıran bir unsurdur bence.Bunları burdan herkeze duyurmayı cok isteyerek belirli aralıklarla kaybolan abimle ilgili bazı konular paylaşmak isterim YORUMLARINIZI DÜŞÜNCELERİNİ BEKLİYORUZ......

10 Mart 2011 Perşembe

Hayatin aCimaz Yanlari

Tarih 01.10.1960 tarihinde Erzurum Tortum koyünde dünyaya gelen Nezir Çiftçi bütün zorluklara karşı bütün mücadelelere rağmen hayatta kalmaya calışmış.İzmire Göç eden Nezir çiftçi Kezban Yılmaz ile tanışır seneler boyu cocuk hasreti ceker,cocuk özlemiyle hayatına devam eder.6 sene sonra Cocuk özlemine son veren Nezir çiftçi Zorluklara karşı Zilfinaz adında bir kız cocuğuna sahip oldu.Bundan 4 sene sonra uzun bir tedavi süreci içinde ise Cansu Adında bir güzel kız daha dünyaya gelir.İzmir BüyükŞehir Belediyesinde Temizlik işlkerinde yaşama savaşına devam eder,yaptığı iş bir kac kardeşi tarafından beyenilmesede ailesini hayatta tutmak için o kış günlerinde sokaklardaki çöpleri büyük bir zevkle eşini cocuklarını kimseye muhtac etmemek için elinden geleni yapar,Ailesiyle mutlu bir hayat sürdüren Nezir Çiftçi ayrıca 7 tane daha kardeşi vardır.Kardeşleriylede kimi zaman sorunlar yaşar,Kendiside genede kardeşlerim diyerek durumununda düzgün olmasından dolayı yardım etmek için herkezden gizli kardeşleri için caba gösterir.Seneler Gecer 5 arkadaş 13.07.2009 tarihinde Gümüldür'e gider.Saat 18:00 civarlarından oradan ailesine haber gelir aile apar topar oraya babalarını biricik eşini aramaya kalkar.13.07.2009 'den sonra o 7 kardeş sanki sihirli bir deynek değmişcesine kardeşlerini tanımaz hale gelmiş.O tarihten sonra aile 2 kız cocuğu ve anneleri tek başlarına o cok sevdikleri babalarını aramaya devam etmektedir.Aslında kaybolması gerekenler ailesinin yanında allah'ın sevdiği kulu şuan ailesinin yanında yok.Demekki Sevilen insan güzel insan dürüst insan,Adam gibi adam her zaman üzülür durumdadır Bence.